 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Сьпеў лунае срэбнакрылы,
Голубам у небе кружыць –
Гэта ў Полацкай Сафіі
Рускі цар малебен служыць.
Як узьнёсла славіць волю
Ад паноў вялікапольскіх
Срэбны голас Янкі Коклі –
Пеўчага па волі боскай.
I ніхто яшчэ ня ведаў,
Што па беларускім краі,
Нібы ў клетку птушак рэдкіх,
Рускі цар майстроў зьбірае.
Вось і зараз – ён прыкмеціў
Голас дзіўнай прыгажосьці.
Значыць, хутка Кокля едзе
Да цара Расеі ў госьці.
Высьцелюць табе рублямі
Да Масквы прамую сьцежку.
Толькі ў гэтым белым храме
Больш табе душы ня цешыць.
Можа, там заплацяць болей,
I зьясі смачней кавалак.
Абрусееш там паволі,
Станеш важны, станеш сталы,
Дзетак выведзеш у людзі.
Маскалямі стануць дзеткі.
Беларусь клясьці ня будзе
Птушак у расейскіх клетках.
Беларусь не абяднее
Без адной каліны ў лузе,
Без тваёй салодкай песьні...
Ну а ты – безь Беларусі?
...I адчайна – згледзеў быццам –
Цэляць у яго стралою –
Аж пад купалам забіўся
Белы голуб – чысты голас.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
